Konijnen als prooidieren lijken erg stil, verlegen en angstig. Doen ze iets om hun territorium te markeren of te verdedigen?
Het beste antwoord zal verwijzingen bevatten, gericht zijn op huiskonijnen, een deel van de details van hun wilde tegenhangers bevatten, en de concurrentie tussen soorten (bijv. kat en hond) aanpakken.
Konijnen markeren hun territorium met behulp van geurklieren die zich onder de kin bevinden. Mannelijke konijnen, of bokken in het bijzonder, zullen vaak hun kin wrijven op alles wat ze als de hunne beschouwen. Dit wordt kin genoemd. Konijnen doen dit om territoriumgrenzen te bepalen. Bovendien zullen konijnen hun territorium besproeien. Bokken en Does zijn beide in staat om te sproeien, maar bokken doen dat vaker. Dit gedrag wordt vaak getemperd door het dier te veranderen. Een andere methode die konijnen gebruiken om territorium te identificeren zijn territoriale uitwerpselen. Deze uitwerpselen zijn vaak verspreid binnen territoriale grenzen.
Konijnen, die een prooidierensoort zijn, zullen over het algemeen niet vechten tegen grotere dieren die hun territorium binnenkomen. Sommige huiskonijnen, vooral Does, worden territoriaal als ze in een kooi worden gehouden. Over het algemeen zal het konijn indringers waarschuwen met knorren en stoten. Dreunen worden gebruikt om andere konijnen te waarschuwen voor gevaar in de buurt. Soms zullen konijnen ineenkrimpen, laden, krabben en/of bijten wanneer ze zich bedreigd voelen. Als deze gedragskenmerken merkbaar zijn, is het verstandig om uw konijn van opzij te benaderen in plaats van van bovenaf, omdat dit als bedreigend kan worden beschouwd. Het veranderen van het dier kan de territoriale agressie, veroorzaakt door hormonen, verminderen. Bovendien kan elke ontmoeting met het konijn door het aaien of het voeren met de hand een ongemakkelijk gevoel naar de geleider toe kalmeren.
Referenties kunnen worden verstrekt. Ik heb echter 10 jaar ervaring met het fokken van Nederlandse Dwergen, een bijzonder territoriaal konijnenras.
Huisdierkonijnen worden vaak aangeduid als huiskonijnen . Ze zijn afkomstig van de algemene Huiskonijnen die hun oorsprong vinden in de Europese konijnen of gewone konijnen (Oryctolagus cuniculus) die in het zuidwesten van Europa (Spanje en Portugal) en noordwestelijk Afrika (Marokko en Algerije) voorkomen. In het wild leven deze konijnen in ondergrondse warrens, in kleine groepen. Territorialiteit en agressie dragen in hoge mate bij aan het rijpingsproces van de konijnen en helpen het voortbestaan van de bevolking te garanderen. Wilde konijnen gebruiken uitwerpselen (vaak pillen genoemd) om het territorium van de groepswarren te markeren. Deze natuurlijke gewoonte maakt deel uit van wat leidt tot het gemak van de training in de kattenbak, maar leidt ook tot de behoefte aan meer dan een enkele kattenbak wanneer een konijn een groter gebied heeft, zoals alle of een deel van een huis alleen konijnbestendige gebieden alstublieft ).
Agressie in konijnen komt in twee basisvormen voor. De ene is gedrag met mensen; de andere is dominantie interactie met andere konijntjes. Het kan fysiek worden geïnitieerd door tanden of spijkers, hoorbare waarschuwing in de van dreunen of grommen zijn ook mogelijk. Interacties met andere konijntjes vallen onder de algemene term “binding” en dienen in een andere vraag/antwoord te worden behandeld. De introductie van meerdere konijnen voor een langdurig samenleven dient niet lichtvaardig te worden ondernomen.
Agressief gedrag van konijnen ten opzichte van een mens kan vele bronnen hebben, alle zijn gedrag en kunnen worden aangepast , de vormen die gewoonlijk worden aangenomen zijn nippen, longeren en grommen. Met grommen die matig zeldzaam zijn. Elk konijn is een speciaal geval, er zijn veel online bronnen (d.w.z. House Rabbit Society ) en er zijn veel lokale organisaties (d.w.z. Rabbit Wranglers die hulp kunnen bieden bij het identificeren van de oorzaak en het corrigeren van het gedrag. Cats and Rabbits terwijl ze het in het wild misschien niet goed doen, doen het bijzonder goed in een tehuis. De ervaring van de groep vrijwilligers waarmee ik werk, heeft de neiging dat een enkele kat en een enkel konijn mogelijk een van de gemakkelijkste vriendschappen zijn om te sluiten (dezelfde of andere soorten). Honden en Konijnen weer thuis is anders dan in het wild. Deze interactie is zeer afhankelijk van de persoonlijkheid van de twee dieren, en generalisaties zouden onpraktisch zijn. Door het potentiële grootteverschil is de interactie meestal afhankelijk van de hond.
In het algemeen zijn huiskonijnen vaak het dominante wezen in een huishouden met meerdere soorten. Uiteindelijk zijn konijnen zeer veeleisend en elk dier of elke mens die zorgt voor verzorging op verzoek hoeft zich geen zorgen te maken over konijnenagressie.